Het klinkt allemaal een beetje ingewikkeld, rond deze Russische folkband. Al kan het ook gewoon aan mij liggen: jarenlang beschouwde ik percussioniste Daryana Antipova zo’n beetje als de spilfiguur van deze familiegroep en nu de nieuwe plaat uitkomt, is ze er plots niet meer bij als spelend lid, maar wordt ze enkel vermeld als manager van de groep.

Hoe dan ook, Vedan Kolod bestaat nog altijd uit drie mensen: onbetwiste leider/zanger/multi-instrumentalist Valerii Naryshkin en dochter Tatiana Naryshkina kenden we al, maar Alisa Naryshkina, die op vijf van de acht nummers de tamboerijn bespeelt, is een nieuwkomer. Ik blijf vermoeden dat het gaat om een formatie van vader met twee dochters, al ben ik daar niet helemaal zeker van.

Wat ik wel zeker weet, is dat de acht liederen op de plaat, geheel in overeenstemming met de plaattitel, opgehangen zijn aan vogels. Die bekleden in de Siberische folklore een bijzondere plaats, ver boven andere diersoorten. Waar draken of valken moeten symbool staan voor mannelijke moed of heldhaftigheid, en waar vrouwen of meisjes vanwege hun sierlijkheid of elegantie, geregeld met zwanen of pauwen vergeleken worden , zijn het vogels die als voorbode opgevoerd worden, wanneer belangrijke gevoelens moeten omschreven worden. Een Koekoek staat symbool voor treurnis en eenzaamheid, terwijl zwaluwen steevast blijde gebeurtenissen en hoop vertegenwoordigen.

Vedan Kolod brengt hier acht nummers rond die vogels, maar vertaalt hun betekenis ook naar onze dagen. Zo worden vogels ook wel de symbolen van gedwongen migratie en deportatie van Russen van het ene landsdeel naar het andere. Dat levert alweer een heel fraaie plaat op, waarmee je de Siberische folk van wat dichterbij leert kennen: zingen kunnen ze allemaal, zo blijkt en helemaal eigen aan Vedan Kolod is het gebruik van vaak oeroude en welhaast verdwenen instrumenten als de Scytische harp.

Valerii bespeelt er op deze plaat niet minder dan tien en kleurt daarmee, aangevuld door de percussie van de dochters, acht heel fijne liederen, die gewijd zijn aan de pauwin en haar trotse loop, aan de al vermelde koekoek, de ganzen en hun typische manier van vliegen, de raaf en waar die mee geassocieerd wordt, de zwerfvogel, de gier en de zwaluw. Toegegeven, lezer, het feit dat de teksten in het Engels afgedrukt staan in het boekje, heeft me flink geholpen. Voor het genieten van zang en muziek echter, kon ik simpelweg een beroep doen op mij twee oude getrouwe oren en die stelden vast dat de nieuwe Vedan Kolod voor bijna veertig minuten eenvoudige, maar indringende hedendaagse Siberische folk zorgen.

Als ik de tel goed heb bijgehouden, zit de band hiermee aan negen platen in de twintig jaar dat ze bestaan. Dat noemen we stilaan een oeuvre, zonder te overdrijven. Zelf ben ik al even een fan, maar ik blijf de boodschap uitdragen, want dit verdient betere verspreiding en meer beluistering dan vandaag bij ons het geval is.

(Dani Heyvaert)